De bouw van de doopkapel werd begonnen in 1153 door Diotisalvi, architect van de kerk van het Heilige Graf. Het monument werd herbouwd in 1278, zoals geopenbaard in een inscriptie bevindt zich tussen twee pilaren in de doopkapel. Gebrek aan precieze informatie over de voortgang van het werk van de doopkapel en de manier waarop het werd gebouwd in zijn huidige vorm. De volgorde van bogen rond de doopkapel is versierd met kop en sculpturen toegeschreven aan Nicola en Giovanni Pisano en verondersteld worden onder hun belangrijkste werken. In het centrum van het monument is geplaatst en het prachtige doopvont in de buurt van het altaar staat de preekstoel van 1260, door de grote Nicola Pisano.
De preekstoel
De preekstoel werd gebeeldhouwd tussen 1255 en 1260 door Nicola Pisano, de vader van Giovanni Pisano, met scènes uit het leven van Christus, vijf panelen op de borstwering, terwijl in de correspondentie van de kolommen vertegenwoordigd zijn anderen die symboliseren de deugden. De scènes op de preekstoel, en vooral de figuur van Hercules naakt laten zien en de invloed Nicholas maakte het een klassieker voorloper van de Renaissance. We moeten niet vergeten hoe in het formaat dat in de winkel van Nicholas heeft de elite van de beeldhouwers van de Italiaanse Trecento-Two gevormd, te beginnen met Tino Camaino en Arnolfo di Cambio.
Binnen de doopkapel
Het interieur is verrassend eenvoudig en vrij van decoratie, heeft ook een uitstekende akoestiek.
De achthoekige lettertype en geplaatst op drie stappen naar het centrum dateert uit 1246 en werd gebouwd door Guido Bigarelli Arogno tegen die tijd behoorde tot het bisdom Como. Het bronzen beeld van de H. Johannes de Doper in het midden van de bron is het werk van Italo Griselli kolossale.
Architectuur
Het heeft een merkwaardige kegel koepel, net als de kerk van de hospitaalridders in Pisa, van dezelfde architect, dat alleen de binnenkant begin van pilaren (de bouwmethode voor een halfronde koepel of veelhoekige groot was vrijwel onbekend bij de tijd). Dekt Het project zou zijn om architectonisch citeren Diotisalvi zowel de Koepel van de Rots (dan beschouwd te worden gebouwd op de ruïnes van de tempel van Salomo), aan de buitenkant, de Anastasis is de Basiliek van het Heilig Graf aan de binnenkant, zowel in Jeruzalem. Later werd het werk voortgezet door Nicola en Giovanni Pisano dat de doopkapel veranderd in de gotische stijl met de loggia en de halfronde koepel, die de piramide verbergt.
De koepel op de top met een standbeeld van St. Johannes de Doper zijn veel later gemaakt. De doopkapel, had oorspronkelijk een opening in het plafond waardoor het licht verlicht ging de doopvont. In andere doopkapellen oudste dergelijke opening werd gebruikt om te vullen met regenwater die bron, maar het is niet het geval waar de bron van Pisa niet afvoeren: de doop op het moment al zijn gedaan op een manier die vergelijkbaar is met de stroom door de kleine tanks geplaatst langs de rand van een bron, die was dus louter symbolisch.
Het is de grootste doopkapel in Italië: de omtrek meet 107,24 m, terwijl de breedte van het metselwerk aan de basis is twee meter en 63 cm, hoogte van 54 meter en 86 centimeter. De koepel is bedekt met rode dakpannen van de zee en loodplaten in het oosten. Waarschijnlijk omdat het verschil in de dekking is te vinden in het gebrek aan geld, evenals de afwezigheid van fresco’s op het plafond, echter, was dat oorspronkelijk gepland.
Het portaal
De site, tegenover de kathedraal gevel, wordt geflankeerd door twee blote kolommen. De latei is verdeeld in twee niveaus, de onderrug afleveringen van het leven van Johannes de Doper, de bovenste toont Christus tussen Maria en Johannes de Doper tussen engelen en evangelisten. Twee pilasters aan de zijkanten van het portaal zijn voorzien van de cyclus van de maand
De doopkapel is, net als vele andere gebouwen van Pisa, licht gekanteld: de helling heeft betrekking op de oostelijke richting naar de kathedraal.